Coachowie piszą książki, udzielają się w mediach i radzą ludziom, jak żyć i osiągnąć sukces. Często biorą za to poważne pieniądze. Przyjrzyjmy się najpopularniejszym bzdurom prezentowanym przez wszelakiej maści coachów.

Coaching przyszedł do nas na początku lat 90. prosto ze Stanów Zjednoczonych. Nowy ład po upadku komunizmu, potrzebował oryginalnej opowieści o tym, jak w nowej rzeczywistości się odnaleźć i odnieść pożądany przez wszystkich sukces. Z czasem jednak formuła się wyczerpała – nie bez powodu sporą popularnością cieszą się strony typu Zdelegalizować coahcing i rozwój osobisty. Czy coaching to bzdura? Przekonaj się sam i poznaj 5 kitów, które wciskają nam wszelkiej maści coachowie.

1. „Wystarczy zmienić podejście”

Coache często powtarzają, że sukces zależy od Ciebie, Twojego nastawienia, kompleksów, zacofania. Wystarczy, że będziesz konsekwentnie dążył do celu i osiągniesz wszystko, co zakładałeś, nic cię nie ogranicza, wystarczy zmienić podejście. Cóż, prawda wygląda trochę inaczej. Na sukces zawodowy składa się wiele czynników, a niektóre z nich już na starcie dają przewagę innym. Liczą się więc takie aspekty, jak chociażby urodzenie, wykształcenie rodziców, odziedziczony majątek, kapitał kulturowy, wieś / miasto czy miasteczko, w którym się urodziliśmy, odległość, którą musieliśmy pokonywać rano do szkoły, możliwość lub nie, podjęcia studiów wyższych. Choćbyś dziesięć razy dziennie powtarzał sobie, że wystarczy zmienić podejście, to nijak się to będzie miało do kredytu na mieszkanie, który musisz spłacać przez następne trzydzieści lat. Oczywiście, że możesz pracować na dwie zmiany, studiować dziennie i jeszcze mieć czas dla swojej partnerki czy rodziny. Problem polega na tym, że w najlepszym wypadku za dwa-trzy lata wylądujesz na kozetce u psychoterapeuty.

2. „Najpierw sobie wszystko dokładnie zwizualizuj”

Potęga podświadomości i te sprawy. Wystarczy, że wyobrazisz sobie, że na Twoje konto będą wpływać miliony i to po prostu się wydarzy. W świecie nauki tego typu praktyki nazywa się po prostu myśleniem magicznym. Samo wyobrażenie siebie w chwale, ma znikomy wpływ na finalne powodzenie. Oczywiście, warto mieć cele, marzenia i dążyć do ich realizacji, ale sztuka wizualizacji nie przyniesie nam żadnych wymiernych korzyści. Bardziej prawdopodobne będzie rozczarowanie.

3. „Zausz firmę”

Pewnie słyszałeś nieraz i nie dwa, że wystarczy, że założysz firmę i w kilka lat staniesz się drugim Billem Gatesem. Będziesz sobie odkładał po kilkadziesiąt złotych z pracy na barze, za kilka lat uzbierasz pokaźny kapitał, zaoszczędzone środki zainwestujesz w firmę i innowacyjny produkt, których na rynku już jest tysiąc pińcet. Nie będziesz wtedy już niewolnikiem – sam sobie sterem, sam okrętem, a jak zatoniesz, to też w samotności. W samym 2019 roku zarejestrowano „zaledwie” 3996 toczących się postępowań upadłościowych. Wielu ludzi kuszonych obietnicą dostatniego życia i bogactwa, ryzykuje i inwestuje wszystkie swoje pieniądze w biznesy, które potem upadają. Nie każdy musi posiadać własną firmę, nie ma nic złego w tym, że jesteś „zwykłym” pracownikiem. Własne przedsiębiorstwo, szczególnie na początku działalności, to ciężka harówka, zyski wcale nie muszą przyjść szybko, mogą też nie przyjść wcale.

4. „10 tysięcy godzin i zostaniesz mistrzem”

To trochę bardziej „naukowe” podejście do powiedzonka, że praktyka czyni mistrza. Teoria ta zakłada, że wystarczy 10 tys. godzin ćwiczeń danej praktyki, aby osiągnąć w niej mistrzostwo. Nieważne, czy chcesz zostać koszykarzem, piłkarzem czy pianistą. 10 tys. godzin i basta – zostaniesz drugim Michaelem Jordanem, zdetronizujesz Cristiano Ronaldo, a w kraju będziesz za życia sławniejszy niż Chopin. Według psychologa Andersa Ericssona, którego badania zapoczątkowały tę popularnonaukową teorię, postęp jest możliwy tylko wtedy, gdy ciągle korygujemy nasz trening. Mechaniczne powtarzanie na nic się zda. O tym już jednak coachowie z reguły nie wspominają, bo wyszłoby, że gadają bzdury.

5. „Musisz robić dziesięć rzeczy naraz”

Tak zwany multitasking, czyli wielozadaniowość, to jeden z popularniejszych mitów XXI wieku, który bezkrytycznie został zaadaptowany przez praktycznie całe środowisko biznesowe, nie tylko przez coachów. Nasz mózg nie jest w stanie dokładnie wykonywać wielu zadań jednocześnie. Ciągłe przełączanie się pomiędzy zadaniami powoduje, że zamiast robić jedną rzecz dobrze, robimy kilka beznadziejnie – popełniamy błędy, szybko wpadamy w irytację. Skłonność coachów do wmawiania ludziom, że muszą robić wiele rzeczy jednoczenie, występuje na wielu poziomach – od codziennej pracy po życie prywatne. Musimy jednocześnie być świetnymi pracownikami, idealnymi kochankami, powinniśmy mieć czas na uczenie się 3 nowych języków, grę w tenisa, wycieczki dookoła świata i czytanie książek.

Na tym właśnie polega problem z coachingiem. Ma on po prostu niewiele wspólnego z rzeczywistością, czerpie swoje mądrości z wiedzy potocznej i zapośredniczonych wyobrażeń charyzmatycznych mówców. Coachowie często mówią bzdury, ale nadrabiają urokiem osobistym, estymą i pewnością siebie. Świat jest o wiele bardziej złożony. Zero-jedynkowe, życzeniowe myślenie, reguły niepodparte żadną naukową wiedzą, raczej nie sprawią, że będziesz lepszym człowiekiem, pracownikiem i zaczniesz zarabiać więcej pieniędzy.

• Zastanawiasz się, jakie umiejętności powinien nabyć każdy facet? Czytaj nasz poprzedni artykuł!
• Jeśli natomiast nie wiesz, co wypada, a co nie, robić na pierwszej randce, to mamy dla Ciebie kilka rad.

TikTok to specyficzne medium społecznościowe, które w ostatnich miesiącach zrobiło się coraz popularniejsze. Na TikToku pojawiły się już pierwsze gwiazdy, politycy i celebryci. Niestety, pojawiły się też kontrowersyjne wyzwania, które są po prostu głupie…

TikTok – krótkie wprowadzenie dla niewtajemniczonych

Jeśli media społecznościowe obchodzą Cię tyle, co zeszłoroczny śnieg, to pewnie przegapiłeś kolejną, medialną rewolucję. Nie wchodząc jakoś specjalnie w szczegóły – TikTok to aplikacja głównie dla dzieciaków w wieku 16-18 lat. Do apki dzieciaki wrzucają krótkie, 15-sekundowe filmiki. Jedne są śmieszne, inne trochę mniej, jeszcze inne dziwaczne. Siłą TikToka jest fakt, że jest jeszcze stosunkowo młody i bardzo łatwo zostać tam gwiazdą. TikTok stał się bardzo popularny w okresie pandemii – znudzone na całym świecie dzieciaki, a nawet ich rodzice, zaczęli wymyślać różnego rodzaju wyzwania, które były i są powielane przez setki tysięcy kolejnych użytkowników, szybko stając się viralami. Przyjrzyjmy się najgłupszym z nich.

1. Wyzwanie na TikTok: #splashingwatercup, czyli rodzice z ograniczoną wyobraźnią

Praktycznie większość treści umieszczanych na TikToku powiela ten sam schemat, czyli dopasowania śmiesznego, niekonwencyjnego lub oryginalnego zachowania do podkładu muzycznego. Nie ma w samej zasadzie nic złego, bo tym TikTok wyróżnił się od Instagrama i Facebooka, ale mniej śmieszny jest fakt, że do zdobycia popularności rodzice postanowili gnębić swoje dzieci i oblewać je wodą w rytm piosenki. #whatchadoingwiththatuhuh lub #splashingwatercup to kontrowersyjny trend, który był krytykowany zarówno internautów, psychologów, jak i pedagogów. Cóż, może jednak nie wszyscy powinni mieć dzieci?

2. Wyzwanie na TikTok: #cereal challenge – zjedz płatki z czyjejś buzi

Kolejne świetne wyzwanie na TikTok. Jeśli lubisz płatki śniadaniowe, to raczej po obejrzeniu kolejnego świetnego trendu na TikToku, raczej odechce Ci się ich jedzenia. Samo pisanie o tym trendzie jest żałosne, nie wiemy tylko dlaczego taki poziom żenady dzieje się naprawdę i ludzie się tym jeszcze dodatkowo chwalą. #cerealchallange polega na tym, że osobie, która leży, wlewamy do otwartej buzi mleko i płatki, następnie z tej osobliwej ludzkiej miski jemy sobie śniadanko. Wydaje nam się, że sam opis tego świetnego wyzwania wystarczy i żaden dodatkowy komentarz nie jest tutaj potrzebny. Okazuje się, że ten jakże widowiskowy trend podchwycili także użytkownicy Instagrama. Na ten moment w serwisie widnieje 908 nagrań lub zdjęć z tym motywem. Chyba nie musimy nikomu mówić, że to niebezpieczne, głupie i nikomu niepotrzebne?

3. #coronaviruschallenge – dla fejmu można zrobić wszystko

Podczas gdy ludzie na całym świecie tracili prace, zdrowie, życie, a ratownicy medyczni dwoili się i troili, żeby ratować ludzkie istnienia, jedna z Instagramerek postanowiła dać coś od siebie. Infuencerka z USA postanowiła polizać deskę w publicznej toalecie i nazwać to coś #coronaviruschallenge. W kolejnych komunikatach dolała oliwy do ognia i dodała, że przecież jest zbyt piękna i bogata, żeby zapaść na tak plebejską chorobę jak COVID-19, która dotyka tylko biedaków. Potem okazało się, że cała ta paplanina była jedynie mistyfikacją, a deska, jak i całe pomieszczenie, zostało wcześniej dokładnie zdezynfekowane. Nagranie zostało upublicznione oczywiście wyłącznie dla pieniędzy. Niestety to świetnie wyzwanie znalazło spore grono naśladowców, a część z nich przypłaciła swoją źle ukierunkowaną odwagę (albo raczej głupotę) realnym zakażeniem wirusem.

4. #skullbreaker – najwyższy poziom głupoty

Powiedzieć, że ten trend jest kontrowersyjny, to nie powiedzieć nic… jest to głupie, szkodliwe i nie powinno mieć miejsca. „Zabawa” polega równoczesnym podskakiwaniu przez trzy osoby. Dwie z nich są „wtajemniczone” i z reguły podczas drugiego podskoku kopią osobę znajdującą się w środku w nogi. Niczego nieświadoma ofiara upada i często nie ma nawet czasu na asekurację upadku, co może prowadzić do uszkodzenia czaski, wstrząsu mózgu, a nawet śmierci – nie wspominając o urazach kręgosłupa czy złamaniach. Media donosiły swego czasu o poszkodowanych w Miami, New Jersey, Arizonie i Florydzie. Za niektórych propagatorów tego trendu i nękania zabrała się już Policja i szczerze jej w tym kibicujemy. Miejmy nadzieję, że w Polsce to wyzwanie nigdy się nie przyjmie. Lepiej jednak uprzedzić swoje dzieci przed tym zagrożeniem…

Oczywiście, to nie jest tak, że TikTok jest jedynie wylęgarnią przemocy, głupoty i średnio rozgarniętych użytkowników, łącznie z rodzicami. To tylko medium, które tworzą ludzie. We wpisie pokazaliśmy to, co głupie, niebezpieczne i niewarte „powielania”. Niestety efekt „fali” ze szkół przeniósł się prosto do mediów społecznościowych. Trudno wymagać od dzieciaków krytycznego myślenia, ale od rodziców już jak najbardziej – można i trzeba.

Zobacz także artykuł o tym,w jakim wieku najlepiej wyprowadzić się od rodziców.